Recensie: The Ghost Writer (2010)

Wanneer de succesvolle Britse ghostwriter (Ewan McGregor) ingehuurd wordt om de memoires te schrijven van de voormalige premier van Groot-Brittannië Adam Lang (Pierce Brosnan), is dat de kans van z'n leven. Althans, dat zegt de agent van de schrijver. Tijdens de opdracht stuit hij echter op heel wat geheimen, waardoor de ghostwriter verstrikt raakt in een web van politieke intriges. (Bron: Moviemeter.nl)

Poster The Ghost Writer

De film is gebaseerd op het boek The Ghost van Robert Harris. Harris schreef ook mee aan het filmscript, samen met regisseur Roman Polanski.


Afgelopen week las ik het boek en zag twee dagen daarna de film. Het boek (en ook de film) gaat overduidelijk over de oud-prenier Tony Blair. Ik kan me voorstellen dat het boek (dat uitkwam in 2007) ophef veroorzaakte (zeker in Engeland), omdat het scenario onwaarschijnlijk, maar niet ongeloofwaardig was. Zoals The New York Observer schrijft:

“This is a work of fiction,” says the bold type on the copyright page of Robert Harris’ The Ghost. “Names, characters, places and incidents are either products of the author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual persons, living or dead, events or locales is entirely coincidental.”
Yeah, right.
[...]
...the book’s shock-horror revelation—so shocking it simply can’t be true, though if it were it would certainly explain pretty much everything about the recent history of Great Britain.

Overigens vond ik het niet het sterkste boek van Robert Harris. Ik had het gevoel dat het nog niet helemaal af was. Wel de verhaallijn, maar niet de verdieping ervan. Dat is jammer, maar het is nog steeds een goed leesbaar boek.
De film vond ik echter niet goed. De casting was oké, maar het script vond ik problematisch. Alhoewel het boek voor het grootste deel gevolgd wordt (inclusief letterlijk overgenomen dialogen), wijkt het op het laatst af, door het verhaal in te dikken. Dat lijkt misschien niet heel ernstig, maar het maakte voor mij de film in een klap ongeloofwaardig. Dat is een van de risico's als je het boek al gelezen hebt: dat je weet dat het beter kon.

De aanslag aan het einde van de film is anders vormgegeven dan in het boek. Dat is op zich niet zo ernstig, maar de gevolgen voor de hoofdpersoon zijn anders, waardoor de rol van Ruth Lang (gespeeld door Olivia Williams) uitgekleed wordt. Het is juist de aangeklede versie die het einde van het boek veel spannender maakt. Er is cinematografisch geen reden aan te wijzen om het einde op die wijze te veranderen, dus waarom hebben Harris en Polanski dat gedaan?

De onthullingen tijdens de receptie

De een-na-laatste scène (op de receptie, zie de afbeelding hierboven) rondt het plot af en het is heel zonde dat hierbij is afgeweken van het boek. Het versterkt de ongeloofwaardigheid van de laatste scène (de buiten beeld gefilmde aanrijding) en geeft een onvoldaan gevoel over de film.

Ik zou de film niet aanraden. De interessante delen zijn ook in het boek te lezen, met een beter vormgegeven einde.

Plaatjes:
http://www.bryanreesman.com/blog/wp-content/uploads/2010/02/Ghost_Writer_poster1.jpg
http://www.themoviebanter.com/wp-content/uploads/2010/03/2010_the_ghost_writer_017.jpg